Stabat Mater dolorosa
Iuxta crucem lacrimosa
Dum pendebat Filius

Cuius animam gementem
Constristatam et dolentem
Pertransivit glaudius

O quam tristis et afflicta
Fuit illa benedicta
Mater Unigeniti!

Quae maerebat et dolebat
Pia Mater, dum videbat
Nati poenas inclyti

Quis est homo qui non fleret
Matrem Christi si videret
In tanto supplicio?

Quis non posset contristari
Christi Matrem contemplari
Dolentem cum Filio?

Pro peccatis suae gentis
Vidit Iesum in tormentis
Et flagellis subditum

Vidit suum dulcem natum
Moriendo desolatum
Dum emisit spiritum

Eia, Mater, fons amoris
Me sentire vim doloris
Fac, ut tecum lugeam

Fac, ut ardeat cor meum
In amando Christum Deum
Ut sibi conplaceam

Sancta Mater, istud agas
Crucifixi fige plagas
Cordi meo valide

Tui Nati vulnerati
Tam dignati pro me pati
Poenas mecum divide

Fac me tecum pie flere
Crucifixo condolere
Donec ego vixero

Iuxta crucem tecum stare
Et me tibi sociare
In planctu desidero

Virgo virginum praeclara
Mihi iam non sis amara
Fac me tecum plangere

Fac, ut portem Christi mortem
ionis fac consortem
Et plagas recolere

Fac me plagis vulnerari
Fac me Cruce inebriari
Et cruore Filii

Flammis ne urar succensus
Per te, Virgo, sim defensus
In die iudicii

Christe, cum sit hinc exire
Da per Matrem me venire
Ad palmam victoriae

Quando corpus morietur
Fac, ut animae donetur
Paradisi gloria