Er had de hele dag iets in de lucht gehangen
De wolken werden dik en grijs
Nu kon het ieder ogenblik gaan sneeuwen

Maar er gebeurde niets
Het werd alleen maar vroeger donker
In deze troosteloze stad
Waar ik nu zo lang al probeerde
Om jou te vergeten
Om eindelijk te vergeten
Zoals je mij vergeten had

En ik weet dat ik jou nooit terug zal zien
Nooit van mijn leven terug zal zien
Maar als geluk in werkelijkheid
Voor mij niet meer bestaat
Dan zal het mijn verbeelding zijn
Waarin het verder gaat

Er kwam wind uit het oosten
En kou uit de hel
Er was bijna niemand op straat
Ik vluchtte een tunnel in
En miste de trein
Voor de zoveelste keer weer te laat
O, de zoveelste keer weer te laat

Eenzaam in de diepte
Van een ondergronds station
Starend in de tunnel
Alleen op het perron
Voetstappen achter
Achter mijn rug
Ik kon nergens heen
Ik ademde vlug
En ik draaide me om.

En we waren op de wereld terug
En de sneeuw begon te vallen
De sneeuw begon te vallen

Het sneeuwde zo geweldig dat
De hele grauwe trieste stad
Door miljoenen witte vlinders
Werd bedekt en witgemaakt
Als een onbeschreven blad
O, als een onbeschreven blad

Het had de hele dag al in de lucht gehangen
Ik wist heel goed waar het om ging
Je wilde me gewoon een keer versieren
En ik gaf jou meteen je zin
Dit wilde ik mezelf toch niet onthouden
We gingen samen naar mijn flat
Maar je was niet meer dezelfde
Je hoorde bij een ander
En je vluchtte bijna uit
Mijn armen en mijn bed
Waarom had jij dan toch nog eerst
Onze plaat van vroeger opgezet?

Je was niet meer dezelfde
Je hoorde bij een ander
En je vluchtte bijna uit
Mijn armen en mijn bed

Ik hoorde jou de voordeur sluiten
Ik lag bewegingloos in bed
Toen stond ik op en keek naar buiten
Het sneeuwde nu niet meer
En onder de lantaarnpaal
Leek de straat een vel papier
Een onbeschreven blad

En de voetstappen van ons samen
Had de sneeuw nu uitgewist
Maar jouw spoor dat van me wegging
Zonder aarzeling, beslist
Zou nu het niet meer sneeuwde
Niet meer worden uitgewist
Nee, nooit meer uitgewist

En ik wist dat ik je nooit meer terug zou zien
Nooit van mijn leven terug zou zien
Je nooit meer terug zou zien

Maar wat in mijn verbeelding is
Zal in werkelijkheid bestaan
En wat in werkelijkheid niet is
Als verbeelding verder gaan
Eeuwig als de sneeuw
Eeuwig als de sneeuw
Eeuwig als de sneeuw